ÖĞRETMENLİK SEVGİ MESLEĞİDİR

Muzaffer TEKELİOĞLU - Köşe Yazısı

2018-2019 Eğitim öğretim yılının öğrencilerimize, öğretmenlerimize, velilerimize hayırlı uğurlu olsun. İlimiz başta olmak üzere tüm ülkemizin kalkınmasına vesile olmasını diliyorum. Bugün öğretmenlerimiz yeni eğitim öğretime hazırlık amacıyla okullarında seminerler başlayacaklar. Açılış konuşmasın Milli Eğitim Bakanımız Sayın Ziya Selçuk yapacak. Tüm eğitim camiasını motive edecek bir konuşma olacak. Tanıdığım kadarıyla yıllarını vermiş bir eğitimci olarak yapabileceklerini vadedecek, yapamayacaklarının sözünü vermeyecek diye umuyorum. Eğitime farklı ve güzel bakışla başlayan Milli Eğitim Bakanımız eğitimde tek umut oldu… Bürokrasiler başta olmak üzere, tüm kademelerdeki eğitim çalışanları ve eğitim sendikaları güzel faaliyetlere destek vereceklerdir. Hangi iş olursa olsun tek başına başarmak mümkün olmaz. Ekip içindeki tüm kişilerin aynı istikamete kürek sallaması gerekir. Nasıl kalabalık bir orkestrada küçücük bir yanlış ses çıktığında ahenk bozuluyorsa eğitimin halkalarını oluşturan zincirlerden birisi arızalı olursa o zincir hiçbir işe yaramaz.

Öğretmenlik sevgi mesleğidir. Çocukları, gençleri kısacası insanı sevmeyen bir kişinin öğretmenlik mesleğini canla başla yürütmesi mümkün değildir. Her işin başı sevgidir. İşini sevmeyen işinde, eşini sevmeyen aile yönetiminde, çocuğu sevmeyen de öğretmenlik mesleğinde başarılı olamaz.

Sevgi üç türlüdür. Birincisi Eğer türü sevgi… Eğer derslerinde başarılı olursan seni severim… Eğer yaramazlık yapmazsan sana çikolata alırım. Eğer sınıfını geçersen seni tatile götüreceğim. Bu tür sevgi şarta bağlı bir sevgidir. Şartlı sevgi uzun soluklu olmaz. Mutlaka bir zaman nefrete dönüşür. İkinci tür sevgi ise Çünkü türü sevgi… Seni seviyorum çünkü derslerinde başarılısın… Sana bisiklet alacağım çünkü üniversiteyi kazandın. Bu tür sevgi eğer türü sevgisine göre biraz daha olumlu bir sevgidir. En güzeli rağmen türü sevgidir. Derslerinde başarılı olmamana rağmen, sınıfını geçmemene rağmen, sözümü dinlememene rağmen seni seviyorum. Hiçbir koşul, hiçbir şarta bağlı olmayan. Bir beklenti olmadan gösterilen sevgidir. Öğretmenlerimiz de çocuk derslerinde başarısız olduğu halde sevebiliyorsa, fakir bir aile çocuğu olduğu halde sevebiliyorsa, makamı mevkii olmayan bir işçinin bir çiftçinin çocuğunu sevebiliyorsa mesleğinde başarılı olur.

Sevgi ne boğazda ne mum ışığında yemek yemek,

Ne de pahalı bir pırlanta demek,

Sevgi bir lokmada iki insan demek…