Emanet yaşadığımız deneticilerin denetimsizliği karşısında yaşanılan örneklerle net bir şekilde ortaya çıkıyor ama asıl şaşırtıcı olan sanırım emaneten yönetiliyoruz. Bu konuda basına da yansıyan bir yardım örneğini sizlerle paylaşmak istiyorum
Geçtiğimiz günlerde Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı tarafından akülü araba ihtiyacı olan bir vatandaşa ihtiyacı doğrultusunda vakıf mütevelli heyeti tarafından karar alınarak akülü araç hediye ediliyor. Bizlerde gazeteci olarak bu yardım konusunu, teslim törenine katılarak aldığımız bilgiler doğrultusunda kamuoyuna duyuruyoruz.
Aradan yaklaşık 15 gün geçiyor yine aynı kişiye bu defa belediye tarafından akülü araba hediye ediliyor! Yapılan bu yardım olayı da belediye basın yayın organlarınca gazete ve internet sitelerine servis ediliyor. Haklı olarak vatandaş da yardım mı yoksa reklâm mı yapılıyor diye merak ediyor. Olayın aslının ise şahsın belediye başkanından sürekli olarak akülü araba istediği, vatandaşın bu isteğinin de ilk fırsatta alınan akülü araba ile giderilmeye çalışıldığı yönünde olduğu ifade ediliyor.
Benim burada asıl vurgulamak istediğim kurumlar arasında ki iletişimsizlik, kopukluk veya ilgisizlik siz ne derseniz deyin. Sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakfı heyet toplantısı her hafta periyodik olarak yapılıyor. Bu toplantının mütevelli heyet üyelerinden bir tanesi de Belediye Başkanı. Bu toplantı da kimlere ne şekilde yardım yapılacağı konularında kararlar alınıyor. Başkan toplantıya katılmasa bile yerine mutlaka belediye başkan yardımcılarından bir tanesi katılıyor. Yani konuşulan konuların olduğu ortamda belediyeden bir yetkili muhakkak bulunuyor. Alınan kararların altına imza atılmakla birlikte kararlar da kendilerine tebliğ ediliyor.
Tüm bunlara rağmen ise ihtiyaç sahibi vatandaşa 15 gün arayla her iki kurum da akülü araç hediye diyor. Bu dağın sadece görünen yüzü mü bilinmez ama bu durum en basit bir yardım konusunda bile kurumların hassasiyetini net bir şekilde ortaya koymaya yetiyor da artıyor bile……
SAYGILARIMLA...