Hayatımızın içinde sürekli sirkülasyon halinde belirli kelimeler dolanır. Bu kelimeler bizi sürekli şekillendirir. Bazen de biz onları şekillendiririz. Bu etkileşimlerin dışında kimse kalamaz. En ilgisiz gibi görünen kişi dahi en beklenmedik bir anda hiç önemsemediği bir kelimenin anlam derinliği tarafından çarpılır. Bizim beklenmedik etkilerle ruh ve zihin dünyamızın tehlikeli savrulmalara maruz kalmaması için son 1 yılda üzerimize hücum eden pandemi sözcüğü üstünden meseleyi ele alacağım. Pandemi sözcüğü sabır ve sinir uçlarımızı zorlayacak derecede kulağımızı aşındırdı. Aşındırmaya da devam ediyor.
Pandemi kelimesi taşıdığı ve derinlerde sakladığı bütün olumsuz imajlarla oldukça rahatsız edici. Bitmeyen bir korku filminin adı gibi. Bu kelimenin içinde tamamen tesadüfi nereden gelip nereye gideceği belli olmayan bir felaket anlamı her geçen gün dehşetini arttırıyor. Tesadüfilik durumu, kontrolsüzlük anlamı, geleceğinden endişe duymak istemeyen, hatta geleceğini garanti altına almadan artık adım atmayan insanımıza korku salıyor. Bu da kelimenin anlam dünyası tevhid merkezli olmaması ile bağlantılı. Ayağına batan bir dikenden dahi Allah'la bir bağlantı kurmayı alışkanlık edinmiş varoluş kültürümüzde, tesadüf ve kontrolsüzlüğü çağrıştıran pandemi kelimesi oldukça itici durmuyor mu? Cevaba hacet kalmadan yüzlerdeki tedirginlik zaten cevabı verir mahiyette.
Soyu kökü belirsiz bu kelimenin yerine imtihan denilirse bu musibeti verenle bağlantılı tevhidi bir kelime kullanmış olmaz mıyız ? Bu sürece de pandemi süreci demekle beraber aynı zaman da imtihan süreci diye nitelendirirsek daha yüksek anlam bağları kurmuş olmaz mıyız ? Hiç olmazsa bu süreci anlatan iki kelime arasında bir denge kurmuş olalım Zira pandemi kelimesi zihnimizi istila eder derecesinde kullanılıp imtihan süreci sözünün anlamını düşünmemize fırsat vermiyor. Sürecin Rabbani bir maksadı olduğunu hatırlatan imtihan sözcüğüne bir fırsat verelim.