Merhaba. İki haftalık iznimin ardından yeni yazımla karşınızdayım. Bu sürede uzak kaldığım internetin, bağımlısı olduğumu bir kez daha fark ettim. İnternete bağlanma imkanı bulamadığım günlerde bir şeyleri hep eksik hissettim. Bir çok şeyi internet üzerinden yapmaya alışmanın sıkıntısını yaşadım. Her yerde ve istediğim saatte ulaşabilmek amacıyla internette sakladığım, tuttuğum bazı verilerin, ulaşılamaz olduğunda nelerle karşılaşabileceğimi gördüm. Kolaylık olarak nitelediğim ve çevreme de tavsiye ettiğim internet kolaylıklarının, aslında eski alışkanlıkları öldüren birer yeni alışkanlık olduğunu fark ettim. Cep telefonları çıkmadan önce 100’ün üzerinde hafızamda tuttuğum telefon numarası vardı. Cep telefonları çıktıktan sonra, bu numaraları hatırlama işini sim kartlara ve telefonlara devrettim. Sonra telefonsuz artık hatırlayamadığım numaraları gördükçe hayıflandım. Telefon numarasını aklımda tutmak, fuzuli bir işlem için beynimi yormakla eş değer olmuştu. Ama fark ediyorum ki bu bir süreç. Teknolojinin sürüklediği ve güttüğü iş hayatının hızı ve oluşan tüketim toplumu ile siz istemeseniz de çarkın dişlileri sizi de içine alıyor. Artık cep telefonlarında kısa mesajla başlayan iletişim değişikliği, e-postalarla devam ediyor. Benim gibi bir çok arkadaşınızın adres ve telefon bilgilerini de internet üzerinde tutuyorsanız, internet olmadığında bu bilgiler, dolayısıyla arkadaşlar ulaşılmaz oluyor.

Madalyonun bir de diğer tarafı da var ama… Klasik usule döndüğümde özlediğimi fark ettiğim şeyler. Öncelikle yüz yüze görüştüğüm arkadaşlar. Sonra haşır huşur sayfalarını çevirerek okuduğum gazeteler. Okunan bayatlamış haberler. Gün boyu masa başı ve bilgisayar önünde oturmak yerine yaptığım uzun yürüyüşler. 40 cm.lik bir ekrana bakmak yerine insan içine karışmak. Sabit durmaktan ağrıyan ve tutulan kol, boyun, omuz yerine, yürümekten şişen ayak tabanları.

Neticede özlemişim eskiyi. Ama artık vazgeçemeyeceğim yeni alışkanlıklarım da var. Bundan sonra karar verdim. Tatillerin belli dönemlerinde teknolojiden bilinçli olarak uzak duracağım. Cep telefonsuz evden çıkmayı, çıplak olarak sokağa çıkmak gibi gören düşünce yerine, özelikle telefonumu evde bırakıp dışarı çıkacağım. Belli dönemlerde bu bağımlılık zincirlerine kısa devreler yaptıracağım. Baş kaldıracağım. Artık bunu da tavsiye ediyorum.

Saygılarımla.