Bozüyük ekonomik krizden en fazla etkilenen ilçelerin başında yer alıyor. Sanayi sektöründe yaşanan bu çöküş ilçeyi derinden yaralarken, yaralar derinleşmeye devam ediyor. Toprak fabrikalarının kapanması, diğerlerini de işçi çıkarma politikası ile küçülme yoluna gitmesi ve bunun yanında yeni bir istihdam yolunun yaratılmaması karşısında işsizlik oranı büyüdükçe büyüdü. İşsizliğin büyümesi ile birlikte özellikle küçük esnaf da yok olmaya yüz tuttu. Zor günler geçiren vatandaşın bütçesi daraldıkça daraldı. Zaten zoraki ayakta durmaya çalışan esnaflar da büyük marketlerle rekabet edemez hale geldi. Kahvehanelerde uygulanan sigara yasağının da bu döneme denk gelmesi ile birlikte bir çok kahvehane işletmecisi kapısına kilidi vurdu. Bir çoğu da çarkı döndürmekte zorlanıyor. Ya borç batağına saplanmış gittiği yere kadar diyor, yada bir şekilde kredilerde ayak da durmaya çalışıyor. Şu sıralar Bozüyük esnafının ortak olarak benimsediği tek görüş de camlarında devren satılık yazıları. Bir çoğu acaba devrederek bir çıkış yolu bulabilir miyim düşüncesi içerisinde. Diğer yandan da hiç kimse bu kriz ortamında parası olsa bile elinde ki parayı bu tip yatırımlara bağlama düşüncesinde değil. Hâl böyle olunca da esnaf günden güne derin düşünceler içerisinde çıkış yolu arıyor. Çözümsüzlük içerisinde çözüm yolları üretmeye çalışıyor.. Esnaf ve sanatkarlar odası ve ticaret ve sanayi odasının kendilerine sahip çıkmadığından yakınıyor. İktidarın uyguladığı yanlış politikalardan yana dert yanıyor. Sanayi sektöründe ki çöküşün yaralarının ek bir istihdam yaratılarak ve özellikle üniversitenin ilçeye kazandırılarak bir nebze olsun giderilebileceği ümidi ile yaşamaya çalışıyor. Ne diyelim ümit fakirin ekmeği. Ümitsiz de yaşanmıyor ama Bozüyük adına ufuk da önemli bir atılım gözükmüyor. Bozüyük’te kazanılan paralar ilçe dışında harcanmaya devam ediyor. Bozüyük esnafı kendilerine yönelik olarak uzanacak bir çözüm eli bekliyor. Artık yarınlara umutla bakmak istiyor.

SAYGILARIMLA….