Amerika Türkiye’ye kızgınlığını gidermek için sinir krizleri geçiriyor. Yahudi İsrail’in kışkırtmasıyla arenaya çıkmış İspanyol boğaları gibi etrafa saldırıyor.

Adam yorulmuş etrafı çimenlerle kaplı bir su kuyusu dibindeki ağaç gölgesine oturmuş dinleniyor. Kuyudan bir yılan çıkar, adam yılanı öldürmeye kalkmayıp yılana sevgiyle bakar. Yılanda adamı sever “seninle arkadaş olalım, sen her gün buraya gel sana bir altın vereyim” der. Adam her gün gider altınını alır döner. Bir gün adamın işi çıkar birkaç günlüğüne oturduğu yerden ayrılması gerekir. Oğluna “Oğlum ben gelinceye kadar her gün filan yerdeki kuyuya git, kuyudan yılan çıkacak bir altın bırakacak onu al gel” der. 

Oğlu birinci gün gider altını alır. İkinci gün giderken şeytan bu durur mu işi şeytanlık. Oğlanın aklını çeler. Oğlan şöyle düşünmeye başlar; “Ben her gün altın almak için buraya geleceğime yılanı öldüreyim altınların hepsini alayım.” Yılan kuyudan çıkar oğlan bir darbeyle yılana saldırır, yılanı öldüremez ama kuyruğunu koparır, yılanda oğlanı zehirler oğlan orada ölür.

Sonra adam geldiğinde kuyunun yanına gider yılana “olan olmuş biz yine arkadaşlığımıza devam edelim dediğinde yılan “sende bu evlat acısı bende bu kuyruk acısı oldukça bu arkadaşlık sürmez” karşılığını verir.

Amerika ile bizim dostluğumuz 5 – 10 senede bir krizlere sebep oluyor. Çünkü bizde evlat acısı onlarda kuyruk acısı var.

1960 ihtilalinin arkasında onlar, üç devlet adamımızın asılmasında onların teşviki var. 1964’te yapılacak Kıbrıs Harekâtını onlar önledi. 1974 Kıbrıs Harekâtının kızgınlığını ambargo uygulamasıyla cevap verdiler. 

1970-1980 arası anarşik olayları onların teşvikleri, binlerce gencimizin ölümüne sebep oldular. 1980 ihtilalini “bizim çocuklar başardılar” diyerek karşıladılar. İhtilali yapanlara ambargo uyguladıkları devrede kapatılan üslerini tekrar açtırdılar. NATO’dan çıkan Yunanistan’ı tekrar alınmasını kabul ettirdiler.

PKK’nın arkasında durdular 40 bin insanımızın ölümüne, FETÖ’ nün arkasında durdular 15 Temmuz darbe girişimine kadar uzanan yolu hazırladılar. Kaçan FETÖ’cüleri ve başını beslemeye aldılar. Suriye’deki kargaşadan faydalanarak ülkemize bombalı saldırılar düzenleyenlere silah yardımında bulundular, halen de devam ediyorlar.

Suriye’den gelen terörü önlemek için yapılan Fırat Kalkanı, Afrin Harekâtlarını içlerine sindiremediler. Orta doğuda, Yahudi İsrail’in ve ABD’nin uygulamak istedikleri planlara mani oldukça her geçen gün kinlerine kin kattılar. 

İsrail’in başkenti olarak Kudüs’ü kabul ettiklerinde Birleşmiş Milletlerde yapılan oylamada ağır mağlubiyete uğradılar. Yanlarında üç beş kıytırık bir mahalle sayısında nüfusa sahip devletçiklerden başka kimse yer almadı.

Kuyruk acıları o kadar çoktu ki saymakla bitmez. İri devlet oldular ama büyük devlet olamadılar. Hak adalet onlar için geçerli değil. “Zenginim öyleyse haklıyım” eşkıya güruhu anlayışıyla hareket ediyor.

Gezi olaylarında ülkesini karıştırmaktan zevk alan birisi “ Ağaç bahane hala anlamadınız mı?” demişti. 

Papaz mapaz bahane maksat kuyruk acısı çıkarmak. Kendisi mahkemeye bile çıkarmadıkları FETÖ elebaşını iade etmiyor.  Bizim suç işlediğini tespit edip mahkemeye çıkardığımız adamı siyasilerimizden salıvermemizi istiyor.

Vatandaşımızın şu sözüne kulak verelim “Biz reise doları düşürsün diye oy vermedik. Vatan düşmesin diye oy verdik.”

Hak daima galip gelir. Eşkiyadan hükümdar olmaz. Sabredenlerden bir ve beraber oldukça Allah’ın izniyle galip gelen biz oluruz.