Yaz geldiğinde düğünler başlıyor. Bilhassa okulların açılmasına az bir zaman kala, yani Ağustos'un son haftaları düğünler zirve yapar. Bulunduğum sohbetlerde hafta sonları düğünlere gitmekten hiçbir iş yapılamadığı şikayetleri başlar. Her ne kadar şikayet edilse de anlatırken herkesin memnuniyetle karşıladığı bir gerçek. Hani ne derler "Bugün sanaysa, yarın bana".

Bugün yaşadığımız düğün geleneklerinin kıymetini bilelim yaşatmaya devam edelim. Bir gün aşağıda anlatacağım gerçekle karşı karşıya kalmayalım.

Bir yakınım Çin'de, yapılmakta olan düğünleri anlatan bir televizyon programını izlemiş. Bana anlatılanı size nakledeyim. Çin'de aileler arasındaki bağ çok az kalmış. Amca, dayı, hala dışındakilerle irtibat bitmiş. Üç beş kişiyle de düğün olmuyor. Atalarımız "Harman yelle, düğün elle olur" demişler. Şirketler kurulmuş, cenazelerde ağlayıcı, düğünlerde eğlendiriciler hazırlıyor. Düğün sahibi ne kadar insan olmasını istiyorsa ona göre insan getiriyorlar ona göre de para alıyorlar. Yani her şeyin sahtesi oluyor.

Biz geleneğimizin, akrabalıklarımızın, dostluklarımızın, arkadaşlıklarımızın kıymetini bilelim. Samimiyetin kıymetini bilelim, bir gün sahteciliğe düçar olmayalım.