31 Mart mahalli seçimleri yaklaştı, günün modası haline gelen “kulis” bilgilerini yazıya dökmeye kalksak “belgesini göster” davasıyla mahkemelerde süründürülürüz. Bu durumdan istifade edenler de boş buldukları meydanda at koşturuyorlar. Şunu unutmayalım; gerçeklerin er geç meydana çıkacağı vakidir.

Bir gün evvel sapasağlam olduğu için aday gösterilen adam, bir gün sonra hastalığını ileri sürerek adaylıktan çekiliyor. Adaylık müracaatları başladığında adaylık başvurusu yapmayan il başkanı, son dakikaya kadar belediye başkanı adayı olmak için çaba harcıyor.

Benim esasen üzerinde durmak istediğim konu; bu saatten sonra, Belediye Meclis Üyeleri ve İl Genel Meclisi üyeleri üzerine.

Her iki meclis üyeleri adayları il, ilçe teşkilatı partileri tarafından seçilmek üzere seçmenin tercihine sunuluyor. Partiler, benim akrabam, senin akraban, şunun adamı, bunun adamı düşüncesinden çok, şehri bilen, şehrin ihtiyaçlarını gündeme getirip kabul edilmesini sağlayan, ayrılan bütçenin yerinde kullanılmasını sağlayan, denetleyen ve bilen kimselerden olmasına dikkat etmeli.

İl Genel Meclisi Üyeleri, ilimize devlet tarafından, hizmet için gönderilen paraların adil şekilde harcanmasını sağlamakla mükellef. İl Genel Meclisi üyelerinin görevleri kanunla belirlenmiş. Bu kanunu okumayan seçilmişler olunca, yeterince hizmet alınır mı? Yol yakınken ilimizi, yönetmeye talip meclis üyelerimizin adaylığına dikkat edilmesine dikkat çekmek istedim.

Seçilecek Belediye Başkanına da geçmişte yaşananlardan ders çıkartılmasını tavsiye ediyorum. Belediye Başkanını halk seçtiği gibi Meclis Üyeleri de halk tarafından seçiliyor.

Meclis toplantılarında halkın isteklerini dile getirdiklerini kabul etmek lazım. Geçmişte Belediye Başkanları bilhassa muhalefet partili meclis üyelerine söz vermiyorlar veya konuşmalarını yarıda kesiyorlar. Ben bu durumu millete hakaret olarak görüyorum. Millete tavsiyem; hizmet istiyorsan kaliteye dikkat edelim.