Tarım arazilerimiz hoyratça harcanıyor veya kirletiliyor. Defalarca yazıyorum, ilgililerin dikkatini çekmek istememe rağmen yine de devletin içinde ki bazılarının ve kurumların tarım arazilerine karşı duyarsızlığına mani olamıyoruz. Yine de Yunus Emre’nin “Derviş Yunus bu sözü/ Eğri Büğrü söyleme/ Seni Sigaya çeker bir/ Molla Kasım gelir” dediği gibi, belki bir gün haykırışlarımızı duyan bir kulak gelir diye yazıyorum.

Nihayet “duydum” diyen bir mahkeme kararı geldi. Gölpazarı Tarım Organize Sanayi Bölgesi arazisine sahip köylüler, “Tarım organize sanayi bölgesi kurulmasına karşı değiliz. Burası verimli arazi, çorak daha az verim veren yerlere kurulsun” ısrarlarıma rağmen düz ovaya kurulması kararı verildi. Köylüler mahkemeye verdi. Yerel mahkeme itirazı yerinde buldu, sanayi bölgesi kurulması düşünülen arazi kararını iptal etti.

Yerel mahkeme kararı Bölge İdare Mahkemesine taşındı. O da yerel mahkeme kararını onayladı, şimdi yeni saha aranmaya başlandı.

Bu mahkeme kararı sanırım Kamuda ki idarecilerimizin uyanmasına “Ben yaparım, ben ederim doğrudur” anlayışında onlara “derim demesine de, mahkeme ne der” anlayışı noktasına getirmiştir.

Söğüt Organize Sanayi bölgesi 25 yılı aşkın zaman diliminde kuruldu. O günden bu zamana kadar bir tek fabrika bacası tüttürülemedi. 1500 dönüm arazi atıl durumunda, 10 yıldır Enginkan Holding’in bitmeyen vaatlerin gerçekleşeceği günü bekliyor.

1500 dönümlük arazide 25 yıldır hiçbir sanayi kuruluşunu getiremeyen resmi zevatlar şimdi belki üç katından daha büyük bağ, kirazlık alanı Organize sanayi bölgesi yapmaya uğraşıyorlar. Öncelikle, 1500 dönümlük araziye bugüne kadar boş bıraktığınızın hesabını o bölgenin insanına vermek mecburiyetindesiniz. Buna rağmen arazi sahiplerinden nasıl kamulaştırma talebinde bulunacaksınız?

Gölpazarı için verilen mahkeme kararı sorumsuzca hareket edenlere bir ders olur. Söğüt de mahkeme yolunda görülüyor.