Yıllardır tarımın sıkıntılarını dile getiririm. En son 4.12.2012 tarihli yine bu sayfada “TARIM İCRALIK” başlığı ile dile getirmiştim.
Tarımın hali tam da Temel'in mezar taşına yazdırdığı “hastayum dedum, hastayum dedum inanmadınız, ha şümdu ne oldu” dediği gibi oldu.
İl merkezinde yayınlanan üç gazetede sadece Ocak 2012'de yer alan icra ilanlarını görüyorsunuz. Çiftçinin tarlası, traktörü icra kanalıyla satışa çıkarılıyor. Tarla ve arazinin satılması o ailenin üretimden kopması demek. Bakın sadece Ocak ayında çeşitli köylerden tarımla uğraşan aileler üretimden bu yolla ya soğuyor veya tamamen kopuyor. 81 vilayette sadece bir ayda bu şekilde tarım darbe yiyorsa tarım politikasında bir arıza var demektir.
Bazılarının “Canım, çiftçi yersiz traktör değiştiriyor, ödeyemiyor, devlet ne yapsın...” dediğini duyar gibi oluyorum. Birisi öyle, ikisi öyle, hepsi mi aynı? Nasrettin Hoca'nın evini hırsız soyunca komşularının “Canım hoca kapıyı neden kilitlemezsin, sağlam kapı yapsaydınız, paranı sağlam kasaya koysaydın ya...” dediklerinde, Hoca, “ Canım komşularım hırsızın hiç mi kabahati yok...” dediği gibi, tarımla uğraşan bunca çiftçi icralık oluyorsa tarım politikalarını yürütenlerin hiç mi suçu yok.
Türkiye Ziraat Odaları Birliği Başkanı Sayın Şemsi Bayraktar'ın gazetelerde yer alan demecini, “Sen Şu İşe Bak” köşesinde görüyorsunuz. Sayın Başkan endişelerini dile getirmiş “Fransız ve İsrail menşeli yabancı bankaların tarım arazilerinin üzerinde tehlikeli oyunlar oynadıklarını” söylüyor.
Aynı oyunlar ilimizde de geçerli olmasın.