Zaman zaman resmi kurum ve kuruluşlarda görevli yöneticilerimizin bilerek ya da bilmeyerek yaptığı hataları, kusurları büyüttükçe büyütür, nasıl zarar veririz diye uğraşır dururuz. O güne kadar kişinin gösterdiği olağanüstü gayretleri bir çırpıda silip atarız. Gecesini gündüzüne katarak gayret gösteren, görev yaptığı ile, ilçeye hizmet götürmek için, annesinden babasından ayrı kalan, eşini, evindeki aşını bırakarak canla başla çalışan güzel insanları karalamaya çalışırız. Yıllarca eğitimin çeşitli kademelerinde hizmet etmeye çalışan, sadece yaşadığım yere, ülkeme, çocuklarıma ne gibi katkılarda bulunurum diye gayret gösteren biri olarak bu görevi üstlenen kişileri en iyi anlayanlardan biriyim.

Nasreddin Hoca evinin damında biriken diz boyu karları sabah namazı sonrası kürümeye başlamış. Bir ara dengesini kaybederek damdan düşüp bayılmış. Komşuları koşuşmuşlar. Birisi: “Çabuk bir doktor çağıralım.” Diğeri: “Aman bir kırıkçı bulalım.” Öbürü: “Sırtlanıp doktora götürelim” derken, kargaşada ayılan hoca, acıyan belini tutarak; Bırakın münakaşayı. Çabuk bana daha önce damdan düşmüş birini bulun, demiş.

Damdan düşen yani eğitimin içinden gelen bir şahıs olarak sadece koltuğunda oturan, hiçbir işe karışmayan, imza görevini yerine getiren. Kahvesini gelen misafirlerle şamata, gırla içerek vakit geçiren idarecileri de biliyoruz. Etliye sütlüye karışmayan, herkese ağamsın, paşamsın diye yalakalık yapanlar hata yapmadıkları için onlara kimse karışmıyor. Kendini yetiştirmiş, ufku geniş, ideali büyük, vatanını seven, milletine hizmet etmeyi şiar edinmiş eli öpülesi idarecilerin yaptıkları icraatın bütününe bakarak değerlendirmek en güzelidir. İnsanların hevesini kırarak hareket etme yerine, onları heveslendirmek bir erdemdir.

Kim ne derse desin, kim ne söylerse söylesin, hak ve adaletten ayrılmadan var gücümüzle çalışmaya devam edeceğiz. Yüreğine dokunmadığımız bir fert bile kalmayıncaya kadar…Netice olarak şunu ifade edeyim. Mâni olmak isteyenlere inat biz işimizi yapmaya devam edeceğiz. Allah yar ve yardımcımız olsun.