İstense de istenmese de, kabul edilse de edilmese de İslâm; dünya gündeminin birinci maddesi… Hem de, bu madde görüşülmeden ikincisine geçilemeyecek aciliyette ve ehemmiyette… Çünkü, bütün değerlerini kaybeden, her şeyi birbirine karıştıran, kaos ve terör belâsına düşen İnsanlık; bir yüce değere muhtaç ve onu arıyor… O yüce değer de İslâm'dan başkası değil. Ama ne yazık ki, cemiyetimiz aşağı yukarı iki asırdır, onun cahilidir.

Bir tarihte… Adı “Ata” soyadı “Türk” olan medyanın, kısa ömürlü sineklere benzeyen kahramanı (!), bir otel odasında ölü bulundu. Bunun üzerine annesi, herkesi güldüren bir cevahir yumurtladı: “Bu vatana benim de bir şehit vermem gerekiyordu”... Zavallı, ölen oğlunu yüceltme ve kendisini savunma sevdasına öylesine kaptırmış ki kendini, gülünç duruma düşürdüğünün ve hem o zamana kadar annelik görevlerini yapmadığının hem de böyle bir ifade kullanmaktaki hatasının farkında değil. Yaşlı başlı kadındaki cehaleti görüyor musunuz?.. Cahil cesurdur, derler; herkesin içinde cehaletini sergilediğinin bile farkında değil. Cemiyette de bu halin dehşetini idrak edecek irfan yok ki, böyle bir cahil, cehaletini fütursuzca sergileyebiliyor.

Birkaç hafta önce, çok meşhur bir televizyon kanalının bir hanım haber okuyucusu, aynen şöyle dedi:

“… çatışmada bir PKK’lı şehit oldu, bir asker yaralandı.”

Zavallı ne şehitliği biliyor, ne gaziliği… Şehitliğin ve gaziliğin ne olduğunu, haberi hazırlayanlar da bilmiyor ki, haber metnini okuyanın eline tutuşturmuşlar… “Şehit”i “öldü” mânâsına kullanıyor. Cehaletinin kendisini PKK yandaşı yaptığının farkında bile değil… Daha sonra haberi hazırlayanlar ve okuyan için bir işlem yapıldığını duymadık. Demek ki kanalın idarecilerinde de, cemiyette de bu halin dehşetini idrak edecek irfan yok.

Başımıza ne geldiyse ve ne geliyorsa İslâm’ı bilmemekten geliyor. FETÖ’nün bu milleti yarım yüzyıl aldatıp içimize hipnotize ettiği mankurtlarını sokabilmesi de bu yüzden… FETÖ’ye rastlamasalardı, memleketlerinde işinde gücünde sıradan insan olacak kişilerin bu hale gelmesi İslâm’ın bilmemelerinden. Kurumlara mankurtların sızabilmesi; iş başında olanların İslâm’ı bilmemesinden… Onların toplantılarında, cemiyetin tepelerindeki kişilerin nutuklar atmaları ihanetten değilse, İslâm’ı bilmemekten. Vatan dışında olduğu halde bir hain, “hocaefendi” muamelesi görmesi başka hangi sebepten olabilir? Şu hain ve çetesi ile hakkıyla mücadele yapılamaması da aynı sebepten…

En çok bildiğimizi sandığımızın cahiliyiz. Cahilliğimizi de bilmiyoruz.