Günlerce ha girildi, ha girilecek, derken… Ve… Afrin’e girildi!..

Ve… Afrin’e girildi!..

Çanakkale zaferinin yıldönümünde… Bizde böyle zaferler kazanacak güç her zaman vardır… İşte bu da bir Çanakkale zaferi!.. Yücelik, her nasılsa ulaşılan bir hüner, düz ovada birdenbire yükseliveren bir tepe değil, tarihin seyrine uygun bir seviyedir… Çanakkale’de kurşun yağmuru altında yaralı düşman askerini sırtında taşıyıp siperine getirip tedavi eden; bugün de katil (pirana)lar dışında canlı cansız hiçbir şeye en ufak bir zarar vermemiştir. “Düşmana korku, dosta güven!”

Üç günde zaptedebileceği yerleri, sivillere zarar vermemek için üç aya yayan bu ahlâk âbidesi mi, hastahane bombalayacak? Hastahane sapasağlam gözlerine sokulunca yüzleri kızarmayanlar bilmiyorlar ki, hakikatin gittikçe parlamak ve doğruları parlatmak gibi bir gücü; yalanın her an çirkinleşmek, yalancıyı da çirkinleştirmek gibi bir tıyneti vardır… Sömürgecilerin bunu anlamaması tabiîdir.

Ve… Afrin’e girildi!..

Harekâtın 57. Gününde… Çanakkale’de tamamı şehit olan 57. Alay başta olmak üzere bütün şehitlerin hatırası ve şehit olma ümidi kalbimizde… Onları şehit olmaya sevkeden ruh, bizim de rehberimiz!..

Kalplerinin bodrumunu –güya savunma için– ifşa ve inşa edenler… Yeraltına Çin setleri, Mısır piramitleri yapanlar; kendileri gibi karanlık inlerinden, sivillerin arkasına gizlenerek kaçtılar… Bir gün bari direneydiniz… Bari sembolik bir iki çıkış yapaydınız ödlekler! Şimdi sahipleriniz, verdiğimiz silâhlara, Çin setleri ve Mısır piramitleri için harcadıklarımıza yanıyoruz, demesin mi?

Korkudan murdar suratında gözleri yuvalarından fırlamış çıyanları Mehmetçik; ensesinden tuttu, efendilerinin önüne burun üstü attı… İşte bel bağladığınız köpeğiniz, demeye tenezzül etmedi. Öpüp bayrağını çekti ve şükür secdesine vardı…

“PKK sizi tükürüğüyle boğar” diyenleri, yüzüne tükürülecek hale getirdi, dayandığını iddia ettiği halkının karşısında…

Ona yakışan budur!

Çünkü bu ocak, “PEYGAMBER OCAĞI”dır!..