Nihayet seçimler bitti…

En mühimi propaganda gürültüleri; afiş, aday resimleri, parti flâmaları ve kocaman ilânların sebep olduğu kirlenme bitti…

İçinde asıl ilgilisinin, yani adayın bulunmadığı seçim arabalarının, gürültü çıkarmaktan başka bir şeye yaramayan turları ve sesleri bitti…

Bütün hepsini birden düşünecek olursak, panayır bitti...

Şimdi bir zaman parti bayraklarının ve aday resimlerinin parçacıkları şurada burada görünecekler. Fare artığı kırıntılar gibi orasından burasından parçalana parçalana kaybolup gidecekler. Yok olana kadar ayaklar altında sürünecekler. Kimi resimlerin gülümseyen dudakları yırtılacak, kiminin gözleri parçalanacak. Her sahadaki ihmalimiz sebebiyle tamamen kaybolmaları zaman alacak. Belki bazı parçalar, kuytularda köşelerde yeni bir seçime kadar kalacak…

Kazananlar sevinirken, kaybedenler üzülecek.

Ama adayların tebessüm eden resimleri, ortak bir kaderi yaşayacak; birlikte ufalanacaklar, birlikte kaybolacaklar.

Hüzünlü bir sonbahar yaprağı gibi, kazananların ve kaybedenlerin resimleri yan yana ayaklar altında birlikte ezilecekler ve birlikte eriyip gidecekler.

Belki de bu tebessüm eden resimlerin, ağlayan parçaları yaptıkları işin ezildiklerine değmeyişine birlikte yanacaklar ve kendilerinin çamurlar arasında ve ayaklar altında kalmalarına bakmayıp bizim halimize birlikte ağlayacaklar.