"Oradaydık hepimiz" diye başlıyor İsmet Özel'in "Dibace" şiiri. Unutmakla şöhret bulmuş, unutmakla kendini tanımlamış, popülerliğini unutma üstünden kurgulamış asrımızda bu şiir, bizi hatırlamamız gereken ilk anlarımıza götürüyor.                                

Gözlerimizin açıldığı ilk anlara, varlıkla karşılaştığımız ilk anlara, endişelerin ve kaygıların başladığı o ilk âna, sorumluluğun omuzlara emanet edildiği ilk âna... Kur’an-ı Azîmüşşân'ın billur ayetiyle "Dağların ve göklerin üzerine almaya korktuğu emaneti 

-İnsan olma yükünü - sırtlama cesaretini gösterdiğimiz, ne kadar cesur olduğumuzu bilmediğimiz yine Kur'an'ın göz alıcı derin sırrının aksi olan ayetiyle" zalim ve cahil" payesini, apoletini aldığımız taktığımız, varlık sürecinin ilk dakikalarına...İlk sorunun ve en önemli sorunun sorulduğu o âna, üzerimize insan olma çarpısının konulduğu zamanlara...Bizim gibi olan, yaratılan ilk ve son insanla yan yana olduğumuz; birbirimizin simalarını görüp sevdiğimiz, görüp korktuğumuz, görüp "ne oluyoruz" dediğimiz ilk karşılaşmalara... Düşmanımızın gösterildiği, yolun, yolculuğun anlatıldığı bu süreçte lazım olacak bütün teknik bilginin, - Esma-i Hüsnâ'nın- öğretildiği ilk ders ve talime...Hayatımız boyunca varlığımızın en derinlerinde çağıldayacak Rabbimizin nidasının ilk yankılandığı ilk karşılaşma anlarına... "Sizi dünyaya bıraksam, beni baş gözüyle göremeyeceğiniz yerlere terketsem, "Beni" arayıp bulmanız için sizi bir kurgunun içine atsam beni yine de bulur musunuz, sorusunu işiten kulakların "Evet, Rabbenâ"! "Elbette buluruz, Kâlû belâ" diyerek cevap veren dillerin cevabına şahit olan güne götürüyor. Aceleyle sağa sola koşuşturduğumuz, kul olma heyecanıyla çarpan kalbimizle tanıştığımız, mukadderat tezgahının yeni kurulduğu, sevilmek için yaratılan çehrelerin taslaklarının çizildiği, azalarımızın daha yerli yerine çakılmadığı, bir çift göz, bir yumruk yürek arasında darma duman olduğumuz ve verdiğimiz sözü gerçekleştirmek için dünya kapısının aralanmasını beklediğimiz perdesiz kudret günlerine götürüyor.