Bu haftaki yazıma geçen hafta kaldığımız yerden devam etmek istiyorum. Bağcılıkta yetiştiricilikle ilgili uygun şartlar sağlandığında yüksek verim elde etmenin zor olmadığını şu ana kadar yazdığım yazılarla sizlere aktarmış bulunuyorum. Asıl önemli olan konu elde edilen ürünün pazarlanması. Bunun en kolay yolu ise tüketicinin istediği ürünü üretmek. Üretici artık kabul etmeli ki üretenin ne istediği değil, tüketicinin neyi talep ettiği önemli.

Genellikle üretici kendi isteğini üretmekte direniyor. Buna karşılık ise ihracatçı yada işletmeciler istediği üzümü bulamadığından şikayetçi. Bu nedenle öncelikle ne üretileceğine karar verilmeli, kurutmalık üzüm mü, yoksa sofralık mı? Şaraplık üzüm mü üretmeliyim yoksa şıralık pekmezlik mi?

Örneğin sofralık amaçlı üretimde kültürel uygulamalar biraz daha önem kazanmaktadır. Büyüme düzenleyici uygulamaları, salkım seyreltme, çilkim seyreltme sürgün çıkarma, yaprak alma, sürgün ucu alma gibi yeşil budama uygulamaları daha dikkatli yapılmalıdır. Sulama ve gübreleme çok daha titiz bir şekilde takip edilmelidir.

Eğer şıralık, pekmezlik yada şaraplık üzüm üretmeyi tercih edeceksem o zamanda o çeşidin şıra oranının yüksek olması gerekir. 

Bununla birlikte ilimizin uygun yerlerinde renkli sofralık çeşitlerle bağcılığa başlanmalıdır. Uygun sofralık çeşitlerle yeni bağ tesis edilmesi durumunda önümüzdeki yıllarda ilimizin sofralık üzüm pazarında önemli bir yere sahip  olmaması için hiç bir neden bulunmamaktadır.

Biz sahip olduğumuz ekolojik avantajları ekonomik avantaja çevirebildiğimiz oranda başarılı olabiliriz. Bu da her konu için olduğu gibi bağcılık açısından da yeni alternatifler sunarak mümkün olacaktır. Tüketicinin talebini dikkate alarak üretim yapabilirsek, onların istediği üzümü kendi istediğimiz fiyata satabiliriz.

Ürününüz bol ve bereketli olsun.