Anneler, babalar, çifçiler, basın, basın çalışanları ve daha bir sürü senede bir gün hatırlanan günler. Senede bir gün hatırlanıp diğer günler de unutulan bu şekil olaylara hiç sıcak bakmıyorum.

Anneler günü eline bir demet çiçek alan bir evlat, daha sonra anne babasını huzur evine yatırmış. İki, üç, beş evlada bakan anne baba yaşlanınca beş evlat anne babaya bakamıyor yaşlılar evine emanet ediliyor.  Her gün hatırlanmaz senede bir gün hatırı sorulursa sonuda senede bir gün huzur evinde ziyaret veya tamamen unutulmak olur.

Geçtiğimiz haftanın bir günü de çiftçiler günüydü. Senede bir gün hatırlanıp unutulan tarım kesimi bu sebeple tüketici de eti neredeyse elli liraya yiyor. Bir sene patatesi, diğer seneler sırasıyla sebzeleri, meyveleri, kavunu, karpuzu karaborsa fiyatıyla alıyor. Çünkü alınması gereken tedbirler 364 gün unutulduğu için hem çiftçi hem üretici zarar ediyor.

Çiftçiler gününde bazı basın organları yayınlarında, tarlada 50 krş, pazarda, markette 1,5 lira, sebzede, meyvede tüketin bütün ürünlerde aynı durum olduğu yazıldı.

Sadece benim bildiğim Ak Parti döneminde 2 sefer hal yasası çıkartıldı.Çıkan yasa sonrası üretici ve tüketici zarar etmeyecek dendi. Değişen hiçbir şey olmadı. Tarla da satılan mahsulle, tüketicinin aldığı fiyat arasında yüzde beş yüz uçurum fark devam etti.

Senede bir gün değil, her gün akılda olursa sorunlar ortadan kalkar. Sorunlar o kadar çok ki senede bir gün tedbir almaya yetmiyor.