Charlie Hebdo olayı üzerinden hemen hemen bir ay geçti. Gündemin hızına böylesine önemli bir olay bile dayanamıyor. Her ne kadar bu olay dünyanın gündeminden düşmeye başlasa da, bugün olay sonrasında gündeme gelen “Efendimiz resmedilebilir mi?” tartışmaları üzerine bir iki kelâm etmek istiyorum.

Mâlumunuz, Charlie Hebdo dergisi, çok büyük tepki çeken karikatürler yayınlamıştı. Hatta saldırı sonrasında çok fazla satan sayısının kapağında yine Efendimiz’i resmettiklerini iddia etmişlerdi.

İlginçtir, özellikle hristiyan dünyasından gelen tepkiler fikir özgürlüğü diyerek böyle terbiyesizliklerin yapılamayacağı yönündeydi. Özellikle Papa’nın bu olayı soran gazetecilere “anneme küfrederseniz yumruğu yersiniz” cevabı hakketiği kadar gündeme gelmedi veya getirilmedi.

Gelin görün ki, ülkemizde Papa kadar iz’an sahibi olmayanlar var. Cumhuriyet Gazetesi, her ne kadar içinde mezkur karikatürler olmasa da, Charlie Hebdo’nun Türkçe versiyonunu okurlarına sundu. Gazetenin iki bi-edeb yazarını ise dergiyi Türkçe olarak ama malûm karikatürler olmadan yayınlamak kesmemiş olacak ki, bu iki yazar kendi köşelerinde Efendimiz’in resmedildiği kapağı yayınladılar.

Cumhuriyet Gazetesine ve özellikle o iki yazarına bu edepsiz davranışı yakıştırmıyor değilim. Asıl üzücü olan, yeri geldiğinde Efendimiz’e olan muhabbetlerini dile getiren bazı kimselerin bu yazarları desteklediklerine dair sosyal medya mesajlarını görmek oldu. Desteklerinin nedeni olarak bazın özgürlüğünü gösteriyorlar ama edepsizliğin, özellikle de Efendimiz’e karşı edepsizliğin özgürlüğü olur mu?

Adım gibi eminim, bu kişiler şu anda hükümetle aralarında sorunlar olmasa böyle birşey yapmayacaklar ve bu hakaretlere onlar da karşı çıkacaktı. Ancak hükümetle olan kavgaları gözlerini o kadar karartmış ki, Efendimiz’e hakaret etmeyi bile basın özgürlüğü diye destekleyebiliyorlar.

Bu olayların ardından başlayan bir diğer tartışma da Efendimiz’in resmedilip edilemeyeceğiydi. Bir kere buradaki problem Efendimiz’in resmedilmesi değil ki? Problem edepsizce resm edilmesi… İkisi çok farklı konular. 

Bu tür tartışmalarda öne çıkan bir zât, Efendimiz’in daha önce de minyatürlerde resmedildiğini ve şimdi de resimlerinin, filmlerinin yapılması gerektiğini söyledi. Gerekçesi ise şuydu; Efendimiz resmi çizilmediği için kâinatın Efendisi oldu (Böyle söyleyerek Efendimiz’e Kâinatın Efendisi denmesinin de yanlış olduğunu savunuyor). Yani şöyle diyor bu muhterem, Efendimiz’in resminin çizilmemesi onu putlaştırmaya, Tanrılaştırmaya, ulaşılmaz bir mit olarak algılanmasına neden oluyor…

Peki böyle bir risk var mı? Kur’an’dan anlıyoruz ki, yok!

Bu konuda iki ayeti hatırlamamız gerekiyor. Birincisi Hicr suresinin dokuzuncu ayeti: “Hiç şüphe yok ki, Kur’an’ı biz indirdik, O’nun koruyucusu da elbette biziz.” Bu ayet açık olarak gösteriyor ki, Kur’an hükümleri Allah’ın koruması altındadır. Şimdi ikinci ayete gelelim, Fetih Sûresi 29. ayet “Muhammed Allah’ın resûludur”. Bu ayet de açık olarak gösteriyor ki, Efendimiz Allah’ın resûludur ve bir önceki ayet gereği hep öyle olacaktır. Şöyle açalım, bu ayetin bir anlamı da şudur; Efendimiz hiç bir zaman putlaştırılmayacaktır. İslâm Tarihi’ne baktığımız zaman bazı kişileri Tanrı olarak gören sapık topluluklar olduğunu görürüz, hatta Hz. Ali’yi bile Tanrı olarak gören sapık topluluklar vardır. Ancak İslâm Tarihi boyunca bir kişi dahi Efendimiz’i putlaştırmamış, haşa Tanrı yerine koymamıştır, çünkü Efendimiz’in resûlluğu ayet ile koruma altındadır.

Efendimiz’e hangi övgü yapılırsa yapılsın yetmez ve bu övgüler onu putlaştırmaz. Bu Kur’an hükmü ile sabittir. Bu, bizim idrakimiz anlamaya yetmese de, Hasan Sezai hazretlerinin

"Muhammed'dir Cemâl-i Hakk'a mir'at,

Muhammed'den göründü kendi bizzat”

beyti ve Aziz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri’nin

“Âyinedir bu âlem her şey Hak ile kâim

Mir’ât-ı Muhammed’den Allah görünür dâim”

beyti için de geçerlidir.

Allah idrak etmeyi nasip etsin!

twitter.com/mkinikoglu