Biz Türkiye Müslümanları! Neden canımızı yakan bir olay karşısında tek bir güç, tek bir yumruk olamıyoruz. Her olay karşısında bölünüyoruz. Hâlbuki bu bölünmenin yanlış olduğunu bize zarar verdiğini, gücümüzü etkisiz kıldığını herkes bal gibi de biliyor. Fikirde herkes birlik, ağzımızdan “Allah davası” düşmüyor zora girince işler, fikirde herkes dost, fikirde herkes kardeş bunu herkes söylüyor. Ya hareket? Orada bir duralım. Harekette kimse birlik değil. Hatta harekette düşmanız birbirimize. Peki neden düşmanız? Harekette bizi ayıran? Halbuki Muhammed İkbali sorsam size hepiniz diyeceksiniz ki “Büyük Âlim” ve bütün sözlerinin altına gözü kapalı hepiniz imza atacaksınız. Bunu biliyorum. Allame İkbal “harekette birlik olmaz ise fikirdeki birlik hiçbir fayda sağlamaz” diyor. Ve ben bu sözün karşısına geçip yanına da vatanımı, memleketimi, insanlarımı alıp muhasebe ediyorum ve Allame İkbal ne de haklıymışsın diyorum. Ve memleketime sesleniyorum Ağrı Dağından, Erciyes’ten, Toroslardan “Memleketim, insanlarım, Müslüman kardeşlerim, Ey yüzyıllar boyu İslam’ın bayraktarlığını yapmış asil insanların torunları eskiden olduğu gibi birbirinizi sevin, birbirinizin kanayan yarasına merhem olun, birlik olun! Neyi bekliyorsunuz? Moğolları mı, haçlıları mı? Çünkü biliyorum onlar gelince elbette ki birlik olacaksınız? Birlikte savaşacaksınız. Kanınızda hainlik, kalleşlik, ihanet yoktur biliyorum. Ama ey insanlarım onlar gelmeden birlik olun. Onlar geldiği vakit çok kanlar akacak. Eğer onlar gelmeden birlik olursanız onlar korkacak, gelemeyecekler biliyorum. Biz gideceğiz üstlerine Filistin için Türkistan için Irak için Afganistan için yani adalet için kardeşlik için insan yaşatmak için, İslam’ı yaymak için. O yüzden bir an evvel birlik olun Cenab-ı Allah’ın ayetini hatırlayın.” Diye sesleniyorum ve bir umutla sabırla bekliyorum.

Semboller dedik. Bizi birleştiren değil ayıran semboller. Kur'an, Bayrak gibi doğal semboller değil içimizden çıkmış semboller değil dışarıdan ihraç edilen semboller. Küçük ayrıntılar, bunlar “şeytan ayrıntıda gizlidir sözünü doğruluyor. Biz bırakalım bunları öze dönelim. Bunlar için ayrılık çıkarmayalım. Fitneye fesada bulaşmayalım 100 yıldır kurtaramadık kendimizi ve nefsimizi bunlardan, vazgeçelim; ayrılarak, bölünerek olmadı olmuyor işte görmüyor musunuz?

Bir gruba dâhil olduğumuz vakit hepimiz aynı idealler ile dâhil oluyoruz. Nedir onlar? İslam’dır, vatandır, millet sevgisidir. Ancak belli bir zaman sonra bu grupların esiri oluyoruz. Millet sevgisi diyoruz milletimize sevgi göstermek yerine millet ile kavga ediyoruz. Ufak tefek hiç dikkate alınmayacak ayrıntılar ayrılık sebebimiz oluyor. Bu gruplarda bulunan bazı art niyetli kişiler kendi nefisleri kendi zaafları uğruna grubunu bir araç bir meta olarak kullanıyor. Hâlbuki hangi idealler ile girilmişti o gruba işin sonunda bu unutuluyor. Sizlere sesleniyorum bulunduğunuz gruba neden dâhil olduğunuzu unutmayın. Birbirimizin başarılarını kıskanmayalım Müslüman bir kardeşimizin başarısıyla övünelim.

Ayrılık dedik. Bu sorunun en önemli sebebi, bu halk hafızasız bırakılmıştır. Cemil Meriç “"Ağaç köküyle yaşar, insan da öyle. Bizse maziden koptuk, istikbale bağlanamadık. Türkiye bütün kütüphaneleri yakılan, bütün mazisi imha edilen, 600 yılı cerrahi bir ameliyatla içtimaî uzviyetinden koparılıp atılan bedbaht bir ülke. Oysa milletin ana vasfı devamlılık... Türk milleti... Hangi millet? Bu millet 10 senede bir değişen hafızasız nesiller amalgamı..." diyerek sorunu net bir biçimde ortaya koyuyor. Tarihsiz bırakılmış nesiller bu toprağa gökten inmiş gibi geldiler. Birbirlerini tanımıyorlardı. Birbirlerine düşman oldular. Bir baktılar etraflarında başka kavimlerden başka ırklardan insanlar. Batının şeytansı dokunuşları geçmişte kardeş olan bu milletin evlatlarını birbirine düşürdü. Tarihsiz, hafızasız nesiller birbirlerine düşman edildiler ve yüzyıldır çektiğimiz bütün dertlerin kaynağı, zemini bu sorun oldu. Madem sorun belli madem sorun açıkça görünüyor. O zaman Müslümanlar kardeş olalım. Selametle…